Party On

Allereerst: mijn smartphone is nog steeds dood. Alle telefoonnummers ben ik kwijt. Telefoontje gekocht hier voor mijn Filipijnse sim. Helaas is mijn NL sim ook dood. Dus die doet het niet in die foon. En omdat het geen smartphone is kan ik niet whatsappen, internetten, of whatever. Af en toe kan ik een internetcafe opzoeken, thats it. Filiopijnse foon heeft zo slecht geluid (ik kocht de goedkioopste) dat ik alleen kan smsen met dat ding.
Filipijnse nummer is +63 9301284332
---------------------------------------------------------------------------------------

tja, Boracay was het dus. Daar ben ik een flinke tijd blijven hangen.Een dag een fiets gehuurd en het hele eiland doorgefiets. Naar het hoogste punt gefietst. jajaja, ook nog wel es wezen hardlopen op het strand (alhoewel veel te weinig). Dus ik ben nog wel actief geweest. De rest van de activiteiten bestond voornamelijk uit feestvieren. Drinken en dansen. elke nacht weer.

Ik heb helemaal mijn eigen vriendenkring van locals op Boracay en elke avond weer gaan we samen op stap. Het zijn de vrienden van Paulo, die zelf een paar dagen vrij had genomen om mij op te zoeken daar. Alleen bleef ik wat langer als hij.. De vriendenkring bestaat ook uit een aantal ladyboys en hoertjes.. maar dat mag de pret niet drukken. Ze zijn allemaal superlief voor me.

Overdag loopt ons vriendenclubje elkaar al te smsen... En omdat ik in een hostel slaap ontmoet ik daar ook veel mensen. Dus altijd genoeg leuke mensen om me heen. Van een aantal kennissen ook gedag gezegd.. omdat ze doorreisden, of omdat we ruzie kregen :P Ja helaas zijn er ook een aantal ruzies geweest.

Filipino mannen zijn echte players.. Toen ik een nacht homeless was namen 2 engelse meiden Ellie en Frankie mij in hun kamer. Kende ze via een gezamelijke (local) kennis. En toen kwamen we erachter dat die ons alle drie had willen versieren. Hoe triest. Hij is out of the picture, maar met de meiden ga ik nog steeds om. lol.

Ik zal details besparen. Maar het was gewoon dag in en dag uit feesten op Boracay.

Met zijn 4en op een motor, korte broek, geen helm en fles bier in de hand. Gaat de hele weg goed.. tot ik bij het afstappen ff de uitlaat raak. Aiiiiii. ik heb echt een hele lelijke diepe brandwond op mijn been. Dagen met verband gelopen, zalf erop. Nu kan ik alleen duiken in een shorty en flink ontsmetten erna. Filipinos kennen de wond blijkbaar. Want als ze het zien is het enige wat ze vragen: " motorbike?" ehh ja dus.

Op een gegeven moment dacht ik echt: dit kan zo niet langer. vlucht geboekt en tot op het laatste moment zitten twijfelen om te cancelen. want eigenlijk wou ik ook niet weg. Maar ja,. 6 weken op Boracay blijven feesten...

tot 4 uur snachts weer feesten en 6 uur smorgen gewekt worden door hostelmaatje Yaniv (Israel). Samen vlucht naar Cebu genomen omdat die toevallig goedoop was. De rest was allemaal duur, dus we gingen iets in de buurt van Cebu doen. Helemaal zwaar brak natuurlijk. Yaniv ging naar Oslob. Dus op het vliegveld afscheid van elkaar genomen. Ik was van plan om door te gaan naar Malapascua, maar kon het niet redden om op tijd bij de laatste boot te komen. Dus change of plans en heb de boot maar genomen naar Bohol. Daar wat kennissen zitten, maar ja, helaas is mijn foon nog steeds dood dus ik heb niemands telefoonnummer meer. Helaas heb ik ze nog niet gesproken via facebook, want zit nu pas weer in een internetcafe. Alleen Rigie kon ik weer opzoeken. Daar heb ik al ff mee gesnorkeld.

Wie ik wel tegen het lijf liep waren de 2 engelse meiden. Toeval bestaat niet. Meteen afgesproken. Gezellig samen gezeten. Kon het helaas niet te gek maken, want de volgende dag zou ik met mijn Advanced duikcursus beginnen.

Eerste dag Advanced ging goed. 2 Duiken gedaan. Vandaag was de 2e dag en ik moest 3 duiken maken en dan zou ik mijn advanced hebben. Hele dag al kon ik moeilijk klaren. Veel slijm in mijn neus. Begon ook te hoesten en kreeg het koud. Bij de laatste (nacht)duik ging het mis. Squeeze in mijn voorhoofd. Heb echt zitten janken vd pijn. Omhoog en weer opnieuw proberen... weer squeeze.. en zo ging het door. Ik kon gewoon niet dieper dan 2 meter. Kortom.. ik heb de duik moeten staken. Kon echt niet door deze pijn heen. Nou en toen heb ik zitten janken van onmacht. Advanced dus nog niet gehaald :S

Vanavond veel rusten. Hopelijk voel ik mij morgen beter en kan ik alsnog de laatste duik afmaken voor mijn advanced. Het plan is ook om hier niet zo lang te blijven hangen. Dus ik wil die Advanced snel halen. Ik wil door naar Malapascua om daar met Treshersharks te duiken. Misschien dat de engelsen meiden mee gaan.

Verder willen we sowieso terug naar Boracay. Maar ja, ik was ook niet van plan om weer naar Bohol te gaan en hier zit ik dan. Niks staat vast.

latersss