Tagbilaran

Nas het laatste verslag ben ik nog ff in Alona Beach blijven hangen. Ik ging nachtkayakken op de rivier. Nou ja, eigenlijk is het 's avonds.Ik denk dat ze het nachtkayakken noemen om dat het nacht lijkt.. Ruim op tijd was mijn guide er. Ik zag hem (=Rey) en was meteen verliefd. Zucht....Eenmaal in de auto bleek het niet alleen een hele aantrekkelijke jongen/man (man met een jongensgezicht-haha) maar ook nog verdomd intelligent en leuk. Eenmaal bij de rivier aangekomen heb ik de uitleg dus ook maar half gevolgd. Ik was iets teveel afgeleid... haha. Maar goed. Ik kreeg Sherwin als gids in mijn bootje, Rey ging bij een ander in de boot :S Sherwin zag achter mij. Het was helemaal donker op de rivier en ik heb Sherwin dus eigenlijk niet gezien. Maar zijn stem vergeet ik nooit meer. Het was helemaal de chipmunks. En grappig was die ook. haha. heb maar een foto gemaakt met vette flits zodat ik later zijn gezicht kon zien. haha. Nou lekker kayakken dus en vuurvliegjes kijken. Echt super!!! Heel bijzonder om in alle stilte en in het donker over de rivier te varen en ontzettend veel vuurvliegjes te zien, Hele bijzondere ervaring.

Eenmaal terug bij het kayakcentrum kreeg ik een overheerlijke maaltijd. Het personeel had een kerstborrel dus ook wat biertjes mochten niet ontbreken. En toen bracht Rey ons (=ik en nog twee Koreanen) terug. Hele weg zitten kletsen en gelukkig werden de Koreaantjes als eerste gedropt. Een dag later zou ik gaan couchsurfen in Tagbilaran. Laat rey daar nou ook wonen... dus mijn Filipijnse telefoonnummer op aanvraag gegeven. Die nacht voelde ik me helemaal een puber..gaat die smen gaat die niet smsen. hahaha

De volgende dag twee duiken gemaakt. Alvast uitgecheckt van de kamer en bagage op de duikschool gelegd. De duiken waren erg gaaf. 5 turtles, een lionfish, 2 murenes en heel veel andere vissen gezien. Na het duiken kreeg ik warempel al een sms van Rey. Hij had waarschijnlijk geen tijd om die avond af te spreken, maar of ik hem op de hoogte wou houden.

Naar mijn couchhost gegaan. Echt een schatje is het. Haar hele familie, Ik word helemaal volgestouwd met eten en ervaar het echte Filipijnse leven hier. Kanmer isrrpima. Douchen is hier ook echt Filipijns: er staat gewoon een bak water met een emmer. Oftwel.. je gooit zelf maar emmers koud water over je heen.

Samen met haar vriend (die weer een nederlandse vader heeft) de stad ingegaan, Rey een berichtje gestuurd dat we bij Martin's bar zatebn. Nou daar had hij een verjaardag te vieren. Dus een half uur later zat ik met rey en zijn vrienden aan tafel. Maria (mijn host) en haar vriendje vonden het prima en lieten mij expres alleen bij Rey. Wat lief. Hun gingen ergens anders heen en we zouden wel smsen als we naar huis wilden. We hadden echter wel aan haar ouders beloofd dat we om 4 uur naar de kerk zouden gaan. ja je leest het goed.. 4 uur 's nachts. 9 Dagen voor kerstmis gaan ze dagelijks van 4-5 naar een kerkdienst. Zij moet natuurlijk mee van haar ouders. En ik wou wel solidair zijn. maar goed, Maria en Francis naar een andere kroeg en ik bleef bij rey en zijn vrienden (waaronder een duitse). Nog ff afterparty op het balkon van Rey met zijn vieren. Ik was in de zevende hemel. hahaha. Maria regaarde ineens niet meer op sms. Het was al bijna 4 uur. Maar tja naar Rey kijken of een priester... die keuze is snel gemaakt. haha. Kan ik hem niet mee naar huis nemen als ik hem aangeef bij de douane "something to declare? Maar goed. Het bleef heel braaf bij kijken en ik moest toch echt eens naar "huis" oersaaie brave muts dat ik ben. Maar waar was thuis??? Ik had geen adres niks. En maria reageerde niet meer. Gelukkig wist rey in welke buurt ze woont. Dus hij zei dat we daar gewoon in de buurt rond zouden rijden totdat ik iets zou herkennen (ja drink and drive is geen probleem hiero). En verbazing alom, maar ik herkende gewoon iets. En binnen 5 minuten had ik het huis gevonden. Deur stond gewoon open en ik kon naar binnen glippen. Oh ja, het afscheid met Rey was een knuffel...tja, wat moet ik daar van zeggen.. haha

Maria kwam de volgende dag aankakken. Was met haar zatte kop in slaap gevallen bij een vriend. Moeders vreselijk boos dat ze niet maar de kerkdienst was geweest. haha. Rey had helaas geen tijd voor een meet up. Snik snik. Die mocht met 14 klanten kayakken en zijn broer was terug gekomen uit Cebu. Die dag met Maria en haar vriend naar centrum geweest, nederlandse schoonvader van Maria ontmoet (die zo blij was weer eens nederlamds te kunnen praten en graag wou dat ik kerst bij hen doorbracht) en naar haar vriendin geweest. Die vriendin woont goddelijk mooi aan het strand woon in Baclayon. Spontaan bbq geregeld. Lekkere visjes grillen, biertjes erbij, zeezicht en de stroom die weer eens uitvalt. Idyllisch toch.

Vanochtend wel echt naar de kerk geweest. Pfffff. Moeders was zo blij, we kregen gewoon Lapu Lapu vis als ontbijt. Die vis is heerlijk, maar best duur. En sowieso... die Filipijnen eten echt de hele dag door. Zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt, Daarna naar vader zijn werk geweest. Daar gingen ze namelijk een hele varken aan het spit rijgen met een hoop drank en gefeest erbij. Of ik dat wou zien. Tuuuurlijk. Maar nadat het varken geslacht is graag. Toen we er om half tien waren was die idd al geslacht en zat er een stok door zijn lijf. Ze waren druk bezig zijn lijf te vullen met andere dingen dan wat ik er oorspronkelijk in zat. Vaders helemaal blij dat we er waren en hij wou graag dat ik voor het feest vanavond bleef en voor kerst. Maar helaas voor hem andere plannen.

Bootticket alvast gekocht voor vanavond en naar een locaal strand geweest. Het is zondag, dus vol Filipino's. Een paar priesters boden mij meteen aan om aan te schuiven. Geen toerist te zien, dus ze waren erg geinteresseerd en delen graag hun vis met mij.

Rest vd dag beetje internetten thuis bij Maria. Strakkies met de boot naar Siquijor. Denk dat ik daar blijf met de kerstdagen. ff geen zin in alle hoempa, dus het wordt een rustig eiland. Hoop alleen dat ik een slaapplaats kan vinden tijdens deze feestdagen. En het liefst betaalbaar natuurlijk. Denk dat ik daar weer wat duikjes ga maken als afleiding en dan niet meer aan Rey denk. Boehoeee. ik vind mezelf zo zielig. En straks dagen de tijd om mezelf NOG zieliger te vinden. haha. Ach ja, dipje zullen we maar zeggen.

Laat de tweede lading kleding weer achter. Als ik naar Boracay vlieg mag ik maar 10 kg hebben. Dus overal laat ik wat achter. Nou ik moet gaan. Tot de volgende x.