Tubing

Even een korte update. Gisteren besloten we het tuben zelf over te slaan. Het was al aan de late kant. En het tuben zelf duurt 5 uur. Dan zouden we niet op tijd terug zijn. Bovendien hoefden we ook niet zo nodig 5 uur lang in een rubberen band te zitten. Dus met Eric, Joe, Bill en Liz naar de barren waar het eigenlijk allemaal om draait. Bij de start en aankomst van het tuben. Je weet niet wat je ziet. Je hebt een onvoorstelbaar mooi uitzicht, zit tegen de bergen aan en dan bar na bar met de muziek knetterhard.Iedereen gaat uit zijn dak. Ik had niet verwacht dat ik het leuk zou vinden, maar het was helemaal te gek. Wij zaten half in het water bucket na bucket te bestellen en lekker te dansen. Iedereen wordt door elkaar ondergetekend/gekliederd met een watervaste stift. Ik kreeg van Joe de tekst "Brazilian Nutcase". haha.

Ik raakte in gesprek met een wel erg aantrekkelijke braziliaanse jongeman :D De rest ging terug naar het guesthouse en ik besloot nog ff te blijven. Toen ik nog geen kwartier naar het toilet moest en merkte dat ik niet zo recht meer kon lopen :S leek het mij wel verstandig om ook terug naar het guesthouse te gaan. Het aanbod van de vreeeeeeeeeeeselijk knappe braziliaan om met hem mee te gaan heb ik vriendelijk afgewezen. Wat ben ik toch verstandig, zucht.

Tuk tukje aangehouden. De tuk tuk wou natuurlijk zijn tuk tuk vol. Maar ik kon er echt niet meer op wachten. Ik wou naar bed. Die gast gewoon betaald voor een volle tuk tuk als die me maar snel naar mijn bed zou brengen. Erg fijn zo'n hobbelige rit (onverharde wegen hier met gaten erin) na een paar buckets :S.

Eenmaal in het guesthouse deed Joe de kamerdeur niet open. Ik maar roepen dat die de deur open moest doen. Liz hoorde me en kwam naar buiten. Die vertelde dat Joe en Eric nog naar de bar waren gegaan. FIJN, want Joe had dus de sleutel van de kamer. Gelukkig had het personeel me ook horen roepen (oeps) en die kwamen me redden met een reserve sleutel :D Eindelijk naar bed.

Joe kwam tegen 5 uur vanmorgen terug. Ik was helemaal pissed omdat hij de sleutel mee had genomen. Ff dikke ruzie gehad. Weet eigenlijk niet eens hoe dat afliep, want ik viel in slaap tijdens het ruzie maken. Toen ik wakker werd stond er ook "Brazilian Nutcase" op het hoeslaken. Wel waterproof, maar niet bedproof dus...

Ben vanmorgen om 7 uur al een wandelingetje gaan maken. Ff ontbijt genomen met uitzicht op de rivier. De rest slaapt nog. Vanmiddag willen ze gaan kayakken of tuben door grotten. Nou ben ik niet zo gek op kayakken en pikdonkere lage grotten. Dus ik sla over. Kan best zijn dat ze te lang in bed blijven liggen en niet eens meer een kayak kunnen regelen straks.

Morgen vertekken we naar Vientiane. Ons laatste stukje met Eric, Joe en ik. Daarna gaat ieder een andere kant uit. Eric naar Phuket, Joe naar Vietnam en ik naar Koh Chang. Nancy zit nu ook in Koh Chang. Misschien treffen we elkaar dan nog. Zou leuk zijn. Bil en Liz gaan ook naar Koh Chang, maar die gaan wat later dan ik.

Vliegen over de grens is te duur. Kan ook eerst de grens over en in Thailand een binnenlandse vlucht naar Bangkok en bus naar Trat pakken. Maar ja, zit je weer met aansluitingen enzo. Zelfde geldt voor de trein. Ik denk dat ik maar een halve dag in Vientiane blijf. En daar een combi ticket bus/boot koop voor de reis naar Koh Chang. Duurt zo'n 33 uur. Pfffff. Maar ja, het is een goedkope optie and i am on a budget.

Tot de volgende keer.