El Nido

Zo het is weer even geleden. Dus genoeg te vertellen. Ik zat OF zonder stroom of de internetverbinding werkte niet met stroom. Ik moet even goed nadenken wat ik allemaal deed de laatste dagen...

Mmmm oh ja, ik was in Banaue met Karl. We hadden 's morgens al uitgechecchtr en onze bagage opgeslagen. Lekker cheap een overnachting willen uitsparen dus, want 's nachts zousden we toch de nachtbus weer in gaan. Overdag dus de tijd voor de trekking door de rijstvelden onder begeiliding van Jeffery. Echt heel gaaf. Omdat het veel geregend had was het ook behoorlijk modderig. De eerste 5 minuten al onderuit. Nou ben ik heel goed in vallen, dus ik zei al dat ik vast vaker zou vallen. Na een paar uur klimmen maakte ik echt een flinke smak en viel op wat rotsen. Hand opengehaald. Niet zo fraai al bloedend op weet ik veel hoeveel meters hoogte. Maar een slimme meid is op een val voorberid... oftewel ik had schoon water mee, zakdoekjes om te drogen en ...tromgeroffel... pleisters. Heb mijn roeping gemist geloof ik. Kan zo door voor rijstvelddoktershirley :P. Na deze bijna dood ervaring konden we vrolijk verder klimmen. Uitzichten waren adembenemend. Het klimmen was wel erg zwaar. Ikl voelde me schuldig over het feit dat ik altijd de goedkoopste rijst koop. Echt hey,,, als je ziet en hoort wat een (zwaar) werk het kost. Ongelofelijk.

Jeffery nodigde ons bij hem thuis uit. Super!! Zaten we daar in een hutje met een geweldig uitzicht, waar het eten gekookt wordt in een pannetje boven het vuur, rijstewijn te drinken wat ons werd aangeboden. Love it!! Hier en daar een kakkerlakje en een ratje, maar ach, hoort er ook bij he. Ik heb zijn familie verblijd met DelftBlauwe Kerstversiering. Dus nu hangt er ook een beetje Holland in hun hutje.

Helaas konden we niet lang blijven want we hadden een nachtbus te halen. Afscheid genomen van Jeffery, maar ook mensen die in hutjes leven kennen facebook in het internetcafe en zodoende spraken we elkaar een paar dagen later alweer. Te grappig.

Nou, helaas had ik me alleen kunnen opfrissen in de waterval. Jaja, echt back to basic. En toen begon de lange reis weer: nachtbus naar Manila, daar aangekomen voorlopig afscheid genomen van Karl, taxi gescoord en op de bonnefooi naar het vliegveld, ticket gekocht, 4 uur op de vloer liggen wachten en toen in het vliegveld naar Puerto Princesa. Eenmaal daar aangekomen een vent zijn telefoon kunnen lenen, host van couchsurfing gebeld en tricycle naar hotel waar ze nog "even" boksen aan het kijken waren.

Je moet je voorstellen dat ik dus al zo'n 36 uur onderweg was en niet had geslapen en gedoucht. En toen moest ik wachten op een **** bokswedstrijd die uren duurde. Daarna naar het strand voor 30 minuten totdat het begon te regenen. En toen wat eten scoren. Nou ik was mega chagerijnig. Ik was moe!! Had het helemaal gehad daar en besloot om meteen weer de nachtbus naar El Nido rte pakken. Kon welgeteld 3 uurtjes slapen in het hutje van de couchhost en douchen (dat was de beste douche ever). Slapen tussen alles wat rondvliegt met nog 3 andere meiden op een kamer. Maar wel erg leuk. En vervolgens dus met 3 andere couchsurfers de nachtbus weer in.

En toen kwamen we na weer zo|n 8 uur bussen eindelijk in El Nido. Paradise!! Wel toeristischer dan ik had gedacht. En ik vermoed dat dit over een paar jaar nog erger is, als ik zie wat ze allemaal aan het bouwen zijn. Maar super chill hier. Electriciteit alleen van 14.30 tot 06.00 uur en geen ATM. Dus elke uitgave betekent een stap dichterbij El Nido moeten verlaten.

Bijna elke avond met de couchsurfers afgesproken en gezellig samen gegeten en geborreld. Mijn duikbuddy sloot ook aan en zo ontmoet je weer en meer mensen. De lokale disco was subliem. Die avond vergeet ik nooit meer. Geweldig. Islandhopping gedaan. Lunchen op een onbewoond eiland. Duiken was erg leuk. En de duikinstructeur gaf de beste tip ever: Los Cabanos beach. Het ene paradijselijke strand na het andere. En de meesten heb je voor jezelf alleen. Dus daar lig ik vrijwel dagelijks op een bountystrand en af toe ga ik wat snorkelen en zie ik oa twee mega turtles.

Helaas wel flink ziek geweest vanwege allergie. Maar gelukkig is dat nu over.

Nancy is ondertusen ook gearriveerd. Gisteren waren het bier beu en heb ik twee flessen wijn besteld. Ik kon ze in de winkel in de koelkast leggen. Ik ondertussen ff binnenlands vluchtje zoeken en boeken en daarna twee koude flessen wijn mee naar mijn bungalowtje. Nancy nam de plastic bekers mee en daar zaten Gautam, Nancy en ik lekker aan de wijn. Heerlijk zo'n simpel leven. Hahaha.

Het is moeilijk om El Nido te verlaten. Maar ik doe het toch :D Planning was dat ik vanavond met Gautam de nachtbus zou pakken naar Puerto Princesa en 7 uur wachten op onze vlucht naar Cebu. Samen wachten is gezelliger dan alleen. Vanmorgen snel busticket gekocht. En toen kreeg ik bericht van Gautam dat die toch vanmiddag al vertrekt. In Puerto Princesa nog ff gaat couchsurfen/slapen en we elkaar dus op het vliegveld zien. Jammer... betekent dus dat ik vanaf 4 uur morgenvroeg tot 11.30 uur moet wachten ergens in mijn uppie. Vind het ook zonde om voor die uurtjes een guesthouse te betalen. Maar ben ook niet enthousiast over de reis. Vooral ook omdat ik daarna meteen met taxi naar de haven moet. Daar de boot naar Bohol pakken die een paar uur duurt. En dan met tricylce verder en weer slaapplaats zoeken. Welcome to the Philippines...

Oh ja, als het goed is heb ik weer mobiel bereik. Heb godsnondeju een mobiel gekocht. Wat natuurlijk een aanslag is op het budget als je in een stad zit zonder ATM.

Ik zal ff proberen om wat foto's te uploaden nu. Hopelijk lukt het. Tot in Bohol.